Witte dorpen net over de taalgrens

De witte dorpen

Bij witte dorpen denkt een mens meteen aan Andalusië. Ik wou er dit jaar nog op vakantie gaan. Tot ik me er rekenschap van gaf dat het daar in de zomer bloedheet moet zijn. Bovendien liggen al die dorpen in bergen vol kronkelende wegen. En zowel mijn vrouw als mijn beminnelijke dochters worden al bij het zien van een haarspeldbocht kotsmisselijk.  Ik ga hier maar beter niet vertellen wat we vorig jaar in het lieflijke graafschap Kent, de tuin van Engeland, allemaal meegemaakt hebben. Bergen hebben ze daar niet, maar kronkelende wegen des te meer. Dat leverde onvergetelijke vakantieherinneringen op…

Gelukkig hebben we ook in ons eigen Belgenland witte dorpen, of beter crèmekleurige dorpen. Ze liggen als een snoer keurig naast elkaar, net over de taalgrens: Ste Marie Geest, St Rémy Geest,  Gobertange en Mélin. Stuk voor stuk juweeltjes zijn het, opgetrokken in een lokaal gewonnen zandsteen. Je kan ze makkelijk combineren in een enkele wandeling . Ik vertrok op het karaktervolle marktplein van Jodoigne, Geldenaken in het Vlaams. Voor het oude schepenhuis vond ik een kaartje met daarop het parcours van deze voortreffelijk met blauwe ruitjes bewegwijzerde tocht. Je kan alle info ook gratis en voor niks van het net plukken. Gewoon even hier klikken. Bent u tuk op  weidse vergezichten en op en top landelijke architectuur, dan is deze wandeling zeker spek naar uw bek.

Wijngaard in Gobertange

Voor nog meer foto’s, klik hier.

Tips

  • U mag niet nalaten om tot bij het kerkje van Mélin te wandelen. Ook het oude centrum van Geldenaken is het exploreren waard. In de nauwe straatjes hangt een volkse sfeer. Je vindt er nog resten van Middeleeuwse wallen, een kasteel en een oeroude door Hospitaalridders gebouwde kerk, gewijd aan St Médard.  Iets  eten of drinken kan u het makkelijkst in de omgeving van de markt of het kasteel (nu stadhuis).
  • De hier beschreven wandeling (Promenade de la Gobertange) is 13,5 km lang. Vindt u dat te weinig, dan kan u ze combineren met de Promenade du Stoquoy (10,5 km – vertrekpunt Jodoigne) en/of de Promenade des Censes (7,5 km – vertrekpunt Mélin)

~ door girardo op juni 13, 2009.

3 Reacties to “Witte dorpen net over de taalgrens”

  1. [innemende vakantietip!] – cheers

  2. Ik kan bevestigen dat deze dorpjes-over-de-taalgrens de moeite zijn!

  3. Lijkt me weer een fotogenieke wandeling als ik jouw beelden bekijk op Picasa. Heel leuk.

Plaats een reactie